معنی ال زنو - جستجوی لغت در جدول جو

ال زنو

(کُ یُ جِ)

دهی از دهستان بیرون بشم است که در بخش کلاردشت شهرستان نوشهر واقع است و 960 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

(اَ کَدد)

نوازندۀ تال. (آنندراج) :
دهم نسبت تال زن با صبا
که این نافه سایست و آن نغمه سا.
ظهوری (از آنندراج).
رجوع به تال (ساز) شود

لغت نامه دهخدا

از نو

(لَ / لِ شُ دَ)

از سر. دوباره. مجدداً. بار دیگر. باز

لغت نامه دهخدا

الزن

(اَ زَ)

روزگار سخت و آزارندۀ مردم و جز آن. (از منتهی الارب) (از آنندراج). الشدید الکلب. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

فال زن

(بَ رَ / رِ)

فالگیر. فالکباز. فالبین. طالعبین:
به پیش زن فال زن برگذشت
به مهتر نگه کرد و اندرگذشت.
فردوسی.
رجوع به فال شود

لغت نامه دهخدا

سال نو

(لِ نَ / نُو)

سالی که از نو آغاز شود. سال جدید. و در ایران سال نو از آغاز فروردین یا حمل است:
چو بودی سر سال نو فرودین
که رخشان شدی در دل هوردین.
فردوسی.
- امثال:
چون که آید سال نو گوئیم دریغ از پارسال. و رجوع به نوروز شود

لغت نامه دهخدا

اهل زنخ

(اَ لِ زَ نَ)

پرچانه. پرگو. صاحب (سخن) بیهوده و لاف.

لغت نامه دهخدا

بال زن

(ژَ دَ / دِ)

جنبانندۀ بال. حرکت دهنده بال. بال زننده. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا